BOLU’de, 23 yıldır böbrek yetmezliği hayat dolu ve COVİD-19 geçirdikten sonraları böbrekleri işlevini ağız ağıza kaybeden Burakhan Erbay (30), eşinin verdiği böbrekle sağlığına kavuştu. Burakhan Erbay, “O benim kahramanım. 18 Eylül’birlikte evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Proses başladığında 9 maaş evliydik. bundan sonra bile inşallah sağlıklı günlerde sermaye boyu devam edeceğiz” dedi.
Bolu’de tüvana Burakhan Erbay’a 7 yaşındayken kemik kanseri teşhisi konuldu. Mızrap kanserinin otama sürecinde kanserin başka tıpkısı organa etkisini araştıran doktorlar Erbay’ın böbreklerinin bu hastalığa mecbur namına engel gördüğünü belirledi. Erbay, 1999 yılından bu yana tahminî 23 yıldır sonsuz fonksiyonlarını parçalanmamış anlamıyla yerine getiremeyen böbreklerle yaşadı. Güzeşte sene fasıla ayında Covid-19 hastalığı geçiren Erbay’ın değme 2 böbreği da tamamen görevlerini namına getirememeye başladı. Doktorlar, Erbay’ın diyalize girmesi gerektiğini, zıt halde vücudunun elan fazla dayanamayacağını söyledi. Ayrımlı hal yolları arayan Erbay, İstanbul’daki hususi benzeri hastanede çalışan ve organ aktarımı konusunda majör çalışmalara imza atan Prof. Dr. Gaye Tuncer’e ulaştı. Tuncer, araştırı sonrası Burakhan Erbay’a böbrek nakli yapılabileceğini söyledi. Erbay’ın annesi ve babası böbrek nakli üzere gönüllü oldu ve donör olmayı kabul etti. Fakat annesinde mevcut önsezi hastalığı ve babasında mevcut şeker hastalığı cihetiyle böbrek nakli gerçekleştirilemedi. Bunun konusunda Burakhan Erbay’ın, 1 yıl geçmiş hayatını birleştirdiği eşi Gülşen Erbay (31), öz böbreğini vermeyi teklif etti. Yapılan testler sonrası gailesiz çiftin böbrek nakli üstüne ahenktar olduğu ve naklin gerçekleştirilebileceği söylendi. Ameliyat, 31 Ağustos’ta İstanbul’dahi başarılı benzeri şekilde gerçekleştirildi ve Gülşen Erbay’ın tek böbreği eşine nakledildi.
‘GÖNÜLLÜ OLDU’
Burakhan Erbay, eşinin namına böbreğini vermeyi öneri ettiğinde haddinden fazla duygulandığını anlatarak, “25 yıldır bu hastalıkla yaşadım. Geçtiğimiz mart ayıyla birlikte akıbet evreye geldi. Bununla ilişkin doktora gittiğimde acilen diyalize girmem söylendi. Ego üstelik diyaliz istemiyordum. Ayrımlı ayrımsız yol aradık. O aktarılma Prof. Dr. Erek Tuncer ile karşılaştık. Kendisine gittiğimiz devir naklin daha gani bir çözüm olduğunu söyledi. Annem ve babam nakil için referans yaptılar. Annem, nakil amacıyla tınlamalı bundan sonra ama duygu hastalığı olduğu üzere stent takılması gerektiği söylendi ve 6 ile 12 ay arası aktarım olamayacağı söylendi. Babam da şeker hastası olduğu amacıyla alamadılar. O tam eşim Cenabıhak razı olsun, ego veririm dedi. Kendisi gönüllü oldu. Biz çokça duygulandık. En böylelikle 31 Ağustos’ta nakil işlemi gerçekleştirildi” diye niteleyerek konuştu.
‘O BENİM KAHRAMANIM’
Eşinin kendisinin kahramanı olduğunu belirten Burakhan Erbay, şöyle devam etti:
“Nakil süreci baskı geçmedi. organ nakli olacaklar bile bilsin 1 hafta bilahare taburcu oldum. Şu anda alışılagelen hayatıma devam ediyorum. Kullandığım ilaçlar cihetiyle bağışıklığım düşük, bu sebeple evdeyiz tıpkı müddet. Yalnız gidiş yapmaya çıkıyorum. Ego eşime “My hero” diye niteleyerek sesleniyorum. Zira kendisi benim kahramanım oldu. O benim kahramanım. 18 Eylül’birlikte evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Proses başladığında 9 maaş evliydik. bundan sonra de inşallah mıhlı günlerde dünya malı boyu bitmeme edeceğiz. organ aktarımı avlu kurtarır. İnsanların hayatlarını birinci sınıf ayrımsız şekilde devam ettirmesini sağlıyor. Tığ bu süreçte etik bilimi kurula girdik. Orada gördük kim mahdut dışından mevrut çokça sökel gördük. Bu hastaların birbirleriyle akraba değil, bacanak olduğunu gördük. O yüzden Türkiye’bile bile uzuv naklinin artması lazım. Teknoloji ve doktor başarısı adına çok ilerideyiz. Sınırlı dışından sürekli Türkiye’ye geliniyor. Hususi hastanede 1 kuruş ödemeden cerrahi müdahale olduk.”
‘BURAK’IN BİR ŞEKİLDE SAĞLIĞINA KAVUŞMASI GEREKİYORDU’
Gülşen Erbay bile hiç düşünmeden eşinin sağlığı için değme şeyi yapabileceğini anlatım ederek, şöyle konuştu:
“Eşim aktarım sürecine girdi. Annesi ve babasından alınamayınca, Burak’ın tıpkısı şekilde sağlığına kavuşması gerekiyordu. Sağlığına kavuşması üzere üstelik aktarım gerekliydi. Ego gönüllü oldum. Proses başladı. Tahliller yapıldı. Etik kuruluna girdik. Bilahare uyumlu olduk. Aktarım süreci başladı. 31 Ağustos’ta aktarım gerçekleşti. 3 saatlik bir işler oldu. Henüz sonraları 5 aktarılma sonraları taburcu oldum. Demincek iyiyiz. Bundan sonrası daha kendimize dikkat ederek hayatımızı bitmeme ettireceğiz. 1 sene evvel hastalıkta ve sağlıkta diyerek ‘Evet’ demiştik ve hayatlarımızı birleştirmiştik. Içtinap Etmek yaşamadık. Bir Tane korkum Burakhan’ın sağlığına kavuşamamasıydı. Örgen ahenk sağlamaz diye niteleyerek tevakki etmek yaşadım. Ama müspet oldu temas husus. Burakhan sağlığına kavuştu. Aza ahenk sağladı. Şu anda iyiyiz, herhangi bir özdek yolunda. Korkulması müstelzim benzeri uzanım yok. bundan sonra sevdiğiniz insanın sağlığını geri kazanmasına yardımcı oluyorsunuz. Sevdiğiniz herif, hayatına zinde aynı âdem kendisine devam edecek. Yer önemlisi bu. Bu çocuğunuz, arkadaşınız, kardeşiniz türlü. Ülkemizde aza bağışı birkaç ama bence elan aşkın olmalı. Biricik böbrekle hayat devam edebiliyor. Bilmediğimiz biricik böbrekle doğan binlerce insan var.”
