GÖKAY ŞİMŞEK

Gaziantep’te depremi cıvıl cıvıl ve Bilecik’e gelen afetzedeler yaşadıkları anları anlattı. Cenaze amacıyla gittiği tam depreme yakalanan Tülay Şiddetli, çıktı cankurtaran sesi taşımak istemediğini söylerken; Hacer Yara ise yine Gaziantep’e döneceklerini ancak korkularının bitmeme ettiğini aktardı.

Kahramanmaraş merkezli 10 ilde şişman yıkıma illet olan depreme Gaziantep’in Şahinbey ilçesinde yakalanan gâh vatandaşlar Bilecik’e geldi.

“UNUTMAYA ÇALIŞIYORUZ”

Gaziantep’e cenaze üzere revan ve orada depreme yakalanan Tülay Keskin şunları söyledi:

“Gaziantep’e cenaze için gitmiştik. Döneceğimiz ahit depreme yakalandık, 2-3 dönme oralarda çadırlarda yaşadık. Izdırap yaktık, akarsu namevcut, gaz yok, ısınma bulunmayan, aç susuz, ekmek namevcut, kayıt namevcut aha öyle yaşadık birkaç ahit. Ondan sonradan yollar açılınca hızlı hızlı biletimizi aldık Bilecik’e döndük. Geldikten sonra az buçuk dinlenmeye çekildik. Tabi orada üşüdük, sökel olduk. Biraz psikoloğa gittik, psikologdan destek aldık. Öyle yaşadık yani unutmaya çalışıyoruz yani hangi büyüklüğünde unutabilirsek. Ambulans sesi taşımak istemiyorum. O cankurtaran sesleri beni haddinden fazla erinçsiz etti. Misil boyu gelirken o Nurdağı’ndan olsun, Osmaniye olsun oralardaki o bağırışlar, depresyon altındaki aramalar sıradan tıpkı etkiledi bizi.”

“IÇKI ALIP VERİRKEN BİLE SANKİ SALLANDIĞINIZI HİSSEDİYORSUNUZ”

“Çok kötüydü. Tek uyuyamıyorsun, içki alıp verirken de sözde sallandığınızı hissediyorsunuz” diyen ve çocukları ile Bilecik’e mevrut Hacer Elem ise şunları anlattı:

“Gaziantep’te Şahinbey ilçesinde yaşıyorum. Depreme yakalandığımız anda biz evdeydik. Apar topar çocuklarla evden çıktık. Arabaya sığınmaya çalıştık. Arabada yakıt namevcut, ısınamadık, arabayı çalıştıramadık. Arabalar bile elhak ilerlemiyordu. Kilolu tıpkısı trafik vardı. O haset, o geceyi arabada geçirdik mahrukat olmamasına rağmen soğukta. Bu süreçte bağımlı ki ilçedeki camiler, toplumsal tesisler açıktı sığınmak üzere. İkinci haset oraya geçtik, yerleştik ama su yoktu, kayıt yoktu. Ekmek alamıyorsun, fırın, market her kayran sınırlanmış. Paran ile da savmak alamıyorsun. Belediyeden gelen yardımlarla işte araç, içecek onlardan bindi aldık. Haddinden Fazla kötüydü. Tek uyuyamıyorsunuz, nefes alıp verirken birlikte güya sallandığınızı hissediyorsunuz doğrusu ora hala sallanıyormuş. İşte biz 4-5 dönüş o süreci orada yaşadık sonradan ben tıpkısı yerlere gitme ihtiyacı hissettim. Yengem birlikte salim olsun buraya gelmişti. ‘Gelirseniz kapımız açık’ dedi, on paralık düşünmedim otobüsten bilet ayarladım. Kolaylıkla çıktık yola, aktarmalı geldik. Çocuklarla beraber 3 emanet geldik. Psikologdan destek aldık iki gösterim. Ayrıntılar şu an iyiler tığ de bereketli olmaya çalışıyoruz. Tekrar döneceğiz amma korkularımız devam ediyor.”