Van depreminde ayağını kaybeden Okan Şahiner’in milli futbolculuğa uzanan öyküsü

Van’da 23 Ekim 2011’da meydana mevrut 7,2’lik depremde yılgın altında kalarak sol ayağını kaybeden Okan Şahiner, Ampute Milli Ayak Topu Takımı’na uzanan muvaffakiyet öyküsüyle dikkati çekiyor.

Erciş’teki depremde göçük altından 51 saat sonradan çıkarılan ve sol ayağını kaybeden 29 yaşındaki Şahiner, protezcisinin tavsiyesiyle Ankara’daki Yenimahalle Bedensel Engelliler Kulübünde futbola başladı.

Şahiner, burada iki sene oynadıktan sonraları Türk Silahlı Kuvvetleri Ampute Futbol Kulübüne nakil oldu ve kendisini geliştirerek Ampute Milli Takımı’na seçilme başarısı gösterdi.

4 yıldır milli formayı terletiyor

Milli formayı 2018 yılından bu yana taşımanın gururunu yaşayan Şahiner, kamer-yıldızla takımla 2021 Avrupa Ampute Futbol Şampiyonası’nda birincilik kupasını kaldırdı.

Okan Şahiner, AA muhabirine, ampute futbola 2013 yılında başladığını söyledi.

Van’da yaşadığı dönemde hareket olduğunu ve gerileme altında kaldığını tamlayan Şahiner, “51 saat bozgun altında kaldıktan sonradan kurtarıldım. Hacettepe’dahi ayrımsız ay yattım. Teferruatlı süre bozgun altında kalmamdan hava dolaşım olmadığı üzere dokular öldü ve ayağımı kaybettim.” dedi.

Şahiner, bu dönemde takma göl ayağı takılması amacıyla ikametini Ankara’ya sığdırmak zorunda kaldığını anlatarak, protezcisinin tavsiyesi ile bile ampute futbolla tanıştığını aktardı.

Bunun konusunda ampute futbolu araştırmaya başladığını anlatan Şahiner, “Depremden önce saftirik yerine futbol oynuyordum. Sonrasında bu format olunca, ampute futbolu araştırdım. Yenimahalle Bedenî Engelliler Kulübünde ampute futbola başladım ve iki yıl sonra Türk Silah Kuvvetlerine alıntı oldum. Hocama kendimi gösterip milli takıma seçildim. 2018’den beri milli takıma bakım ediyorum.” diye niteleyerek konuştu.

“Hırsım bitmedi ve çok fiilen Avrupa Şampiyonası’na hazırlandım”

Şahiner, milli takımla kazandıkları Avrupa şampiyonluğuna değinerek, şunları kaydetti:

“Takıma seçildiğim dönemde Acun Kupası’na hazırlanıyorduk ama ben 5. kamptan sonra elendim. Fakat benim duygum, hırsım bitmedi ve çokça çalışarak 2021 Avrupa Ampute Futbol Şampiyonası’na hazırlandım. Şampiyon olduktan sonraları inanamıyordum. O akşam akşam ezanı uçağa bindik ve o an kupayı kazandığımızı hatırladım. 2011’de bacağımı kaybettikten sonraları yıpranmamış benzeri hayata başlıyordum. Bu benim üzere çokça el geçti zira ayağımı kaybetmiştim. Hayata çok baskı tutunmuştum ama sporla tanıştıktan bilahare çok dörtköşe geçti bu yüzden çokça mutluyum.”

Share: