VAN’bile 11 yıl ilk meydana gelen 7.2 büyüklüğündeki depremin acıları ilk günkü üzere tazeliğini koruyor. Erciş ilçesinde yolda yürürken yaşanan zelzele ile birlikte cami minaresinden kopan beton parçalarının üzerine düşmesi sonucu yavaş yaralanan ve 1 ay süren tedavinin ardından sağlığına mülaki halk müziği sanatçısı Mustafa Akarsu (56), aralarında 1’i akrabası 76 hoca ve kaybettiği 6 yakını için beste yaptı. Akarsu, Cenabıhak, yaşadığımız bu acıları bir henüz yaşatmasın dedi. Van, 23 Ilk Teşrin 2011’da saat 13.41’da 7.2 büyüklüğündeki depremle sarsıldı. Açık bire bir alanda mahsus zelzele, Van ve Erciş ilçesinde şişman yıkıma sebep oldu. Erciş’in üçte bağlanak bölümü adeta enkaza dönüştü. Van, 9 Kasım’de de 5.6 büyüklüğündeki depremle sallandı. Yaşanan bu depremlerde 644 dirilik hayatını kaybetti, 2 bin sevimli yaralandı ve 252 gönül enkazdan esen çıkarıldı.
Yakınlarını kaybeden depremzedelerin acıları aradan 11 yıl geçmesine rağmen evvel günkü kadar devam ediyor. Erciş’te ruhlu ve benzeri amme kurumunda müteharrik folk müziği sanatçısı Mustafa Akarsu birlikte evvel depremde cami minaresinden kopan beton parçalarının üstüne düşmesi sonucu yaralandı. Bitlis’in Tatvan ilçesinde kilolu bakım ünitesinde 1 kamer süren tedavinin arkası sıra sağlığına kavuşan Akarsu, tıpkı depremde yakınları olan hoca Misyon İşler (40), Ahmet Altaş (55), Halit İşler (43), Iye Dinçer (40), Arsule Göldaş (37), Uğur Kötü (40) ve Namık Göldaş’ı (46) kaybetti.
Depremin yaşattığı acıları unutmayan folk müziği sanatçısı Su, aralarında 1’i akrabası 76 sarıklı, 12 kişiye çukur olan Öpücük kafe ve kaybettiği 6 yakını üzere dahi beste yaptı. ‘Buse kafe haddinden fazla doluydu Çoğu sarıklı doluydu Zelzele onları de vurdu Haddinden Fazla canları aldın Erciş Kaçışırlar sağa sola Canlar düşmüş ölçülü yola Ancak sığdırdım ayrımsız kolalama Onu birlikte sen aldın Erciş’ bestesini seslendiren Su, acılarının dinmediğini belirtti.
Depremde yaralandığı hatıra ve yaşadıklarını anlatan Su, şu ifadeleri kullandı
Pazar haset Erciş’in sunma kıpırdak mekanlarından olan Van Yolu Caddesi’nde yürürken sarsıntı oldu. Sağa, sola savrulurken üzerime minareden kopan taşlar, molozlar düşmeye başladı. Depremin verdiği panik ve sarsıntı nedeniyle tıpkısı süre kalkamadım ve benzeri kolum ezilmişti. Ama durumu daha alçak olanlara yardım etmek isterken bayılmışım. Beni Bitlis Büyüklük Hastanesi’ne götürmüşler orası haddinden fazla gösterişli olunca Tatvan’dahi hususi benzeri hastaneye kaldırmışlar. Ameliyatla ve 1 ay süren güç bakımın arkası sıra sağlığıma kavuştum. Amma 7 yakınımı kaybettim. Bunlardan biri öğretmendi. Acılarımız halen tazeliğini koruyor. Köle beste yaparak onları adlandırmak istedim. Rastgele yıl dönümünde kaybettiklerimizin mezarlarını ziyaret edip, yakarış ediyoruz, yağmur diliyoruz. Allah, yaşadığımız bu acıları tıpkı elan yaşatmasın.
