BOLU’üstelik, 23 yıldır böbrek yetmezliği aktif ve COVİD-19 geçirdikten sonraları böbrekleri işlevini tamamen kaybeden Burakhan Erbay (30), eşinin verdiği böbrekle sağlığına kavuştu. Burakhan Erbay, “O benim kahramanım. 18 Eylül’üstelik evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Proses başladığında 9 aylık evliydik. çıktı bile inşallah metin günlerde para boyu bitmeme edeceğiz” dedi.

Bolu’üstelik dinç Burakhan Erbay’a 7 yaşındayken mızrap kanseri teşhisi konuldu. Kemik kanserinin tedavi sürecinde kanserin apayrı benzeri organa etkisini araştıran doktorlar Erbay’ın böbreklerinin bu hastalığa ilişkin kendisine zarar gördüğünü belirledi. Erbay, 1999 yılından bu yana yaklaşık 23 yıldır sürekli fonksiyonlarını umum anlamıyla hesabına getiremeyen böbreklerle yaşadı. Güzeşte yıl boşluk ayında Covid-19 hastalığı geçiren Erbay’ın her 2 böbreği bile ağız ağıza görevlerini adına getirememeye başladı. Etibba, Erbay’ın diyalize girmesi gerektiğini, inatçı halde vücudunun daha aşkın dayanamayacağını söyledi. Ayrımlı çözüm yolları arayan Erbay, İstanbul’daki özel tıpkısı hastanede çalışan ve organ nakli konusunda majör çalışmalara imza atan Prof. Dr. Garaz Tuncer’e ulaştı. Tuncer, tetebbu sonrası Burakhan Erbay’a böbrek nakli yapılabileceğini söyledi. Erbay’ın annesi ve babası böbrek nakli amacıyla fahri oldu ve donör olmayı kabul etti. Fakat annesinde mevcut ihtisas hastalığı ve babasında mevcut diyabet cihetiyle böbrek nakli gerçekleştirilemedi. Bunun üstüne Burakhan Erbay’ın, 1 sene ilk hayatını birleştirdiği eşi Gülşen Erbay (31), öz böbreğini vermeyi öneri etti. Yapılan testler sonrası zihayat çiftin böbrek nakli üzerine düzenli olduğu ve naklin gerçekleştirilebileceği söylendi. Işler, 31 Ağustos’ta İstanbul’üstelik liyakatli ayrımsız şekilde gerçekleştirildi ve Gülşen Erbay’ın bir tane böbreği eşine nakledildi.

‘GÖNÜLLÜ OLDU’Burakhan Erbay, eşinin kendisine böbreğini vermeyi öneri ettiğinde çok duygulandığını anlatarak, “25 yıldır bu hastalıkla yaşadım. Geçtiğimiz mart ayıyla birlikte sonuç evreye geldi. Bununla ilgilendiren doktora gittiğimde çabucak diyalize girmem söylendi. Ego de diyaliz istemiyordum. Ayrımlı tıpkısı misil aradık. O zaman Prof. Dr. Tasavvur Tuncer ile karşılaştık. Namına gittiğimiz ant naklin daha gür aynı hal olduğunu söyledi. Annem ve babam aktarım amacıyla başvuru yaptılar. Annem, aktarım üzere eğlenceli daha çok ama his hastalığı olduğu için stent takılması gerektiği söylendi ve 6 ile 12 ay arası aktarım olamayacağı söylendi. Babam dahi şeker hastası olduğu üzere alamadılar. O sırada eşim Cenabıhak razı olsun, ego veririm dedi. Kendisi fahri oldu. Tığ haddinden fazla duygulandık. Yer böylece 31 Ağustos’ta aktarım işlemi gerçekleştirildi” diyerek konuştu.’O BENİM KAHRAMANIM’Eşinin kendisinin kahramanı olduğunu söyleyen Burakhan Erbay, şöyle devam etti: “Nakil süreci zor geçmedi. organ nakli olacaklar de bilsin 1 hafta sonra taburcu oldum. Şu anda normal hayatıma bitmeme ediyorum. Kullandığım ilaçlar cihetiyle bağışıklığım bağan, bu sebeple evdeyiz tıpkı süre. Takkadak üslup yapmaya çıkıyorum. Ben eşime “My hero” diye niteleyerek sesleniyorum. Zira kendisi benim kahramanım oldu. O benim kahramanım. 18 Eylül’bile evliliğimizin 1’inci yılı dolacak. Süreç başladığında 9 aylık evliydik. çıktı bile inşallah metin günlerde hayat boyu devam edeceğiz. organ nakli avlu kurtarır. İnsanların hayatlarını birinci sınıf bir şekilde devam ettirmesini sağlıyor. Tığ bu süreçte töre bilimi kurula girdik. Orada gördük ki yurt dışından mevrut çokça tutkun gördük. Bu hastaların birbirleriyle akraba değil, eş olduğunu gördük. O yüzden Türkiye’dahi birlikte aza naklinin artması geçişsiz. Teknoloji ve doktor başarısı kendisine haddinden fazla ilerideyiz. Mahdut dışından devamlı Türkiye’ye geliniyor. Özel hastanede 1 kuruş ödemeden ameliyat olduk.”‘BURAK’IN BİR ŞEKİLDE SAĞLIĞINA KAVUŞMASI GEREKİYORDU’Gülşen Erbay bile tek düşünmeden eşinin sağlığı üzere her şeyi yapabileceğini ifade ederek, şöyle konuştu:

“Eşim nakil sürecine girdi. Annesi ve babasından alınamayınca, Burak’ın ayrımsız şekilde sağlığına kavuşması gerekiyordu. Sağlığına kavuşması amacıyla birlikte nakil gerekliydi. Ben gönüllü oldum. Süreç başladı. Tahliller yapıldı. Etik kuruluna girdik. Sonradan tınlamalı olduk. Nakil süreci başladı. 31 Ağustos’ta aktarım gerçekleşti. 3 saatlik aynı cerrahi müdahale oldu. Daha sonradan 5 bölüm sonra taburcu oldum. Demin iyiyiz. Bundan sonrası elan kendimize ilgi ederek hayatımızı bitmeme ettireceğiz. 1 yıl ilk hastalıkta ve sağlıkta diye ‘Evet’ demiştik ve hayatlarımızı birleştirmiştik. Utanmak yaşamadık. Tek korkum Burakhan’ın sağlığına kavuşamamasıydı. Örgen neva sağlamaz diye ürkmek yaşadım. Amma olumlu oldu rastgele husus. Burakhan sağlığına kavuştu. Aza uzlaşma sağladı. Şu anda iyiyiz, değme molekül yolunda. Korkulması müstelzim benzeri kapsam yok. imdi sevdiğiniz insanın sağlığını ferasetsiz kazanmasına apotr oluyorsunuz. Sevdiğiniz adam, hayatına mıhlı ayrımsız eş adına devam edecek. Yeryüzü önemlisi bu. Bu çocuğunuz, arkadaşınız, kardeşiniz gibi. Ülkemizde organ bağışı az amma bence daha aşkın olmalı. Biricik böbrekle yaşam bitmeme edebiliyor. Bilmediğimiz tek böbrekle doğan binlerce eş var.”